Yazar: Reşat Nuri Güntekin
Yayınevi: İnkılâp Kitabevi
Sayfa Sayısı: 119
Baskı Yılı: 2017
Dil: Türkçe
Kitaptan Tadımlık;


-İnsan ruhu ne anlaşılmaz bir muamma?
-Ne bileyim, insan kalbi, öyle anlaşılmaz bir şey ki!..
-“Bülbülün çektiği dil belasıdır!”
-Ben dün akşam mühim bir karar verdim.
+Neye?
-Yaşamaya.
-İnsan, yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, her birinin gönlümüzden kopup ayrılması, bir ayrı sızı uyandırırmış.
-Derler ki; aşk, birine seni yok etme kudreti verip, bunu kullanmama hususunda ona itimat etmekmiş.
-Sevmek denen şeyin rolü bu kadar insanı yakıp titretecek bir şey olursa kendisi kim bilir neydi?
-Ah, şu çocuk gözlerindeki minnet! Dünyada, bir parça iyilik edebilmekten daha güzel bir şey olmuyor.
-Kuşların ahı tuttu.
-Ümitsiz hastalıkların, mukadder felaketlerin son bir ilacı vardır: Tahammül ve tevekkül. Elemlerde bir giz şefkat var gibidir. Şikayet etmeyenlere, kendilerini güler yüzle karşılayanlara daha az zalim olurlar.
-Hayat bu, her şey mümkün...
-Bu memleketin, öyle güzel bir baharı var ki...
-Bu memleketin havasında insan, ölümü adeta kokluyor. Hele geceler, o her saati bitmeyecek gibi sürüklene sürüklene geçen geceler... Onların vehimlerine, korkularına dayanmak daha müşkül!
-"Kapalı bir mahzende sızan bir ışık parçası, yıkık bir duvarın taşları arasında açmış cılız bir çiçek, her şeye rağmen bir varlık, bir tesellidir."
-Sesler gibi parmakların da bazı ihtizazları vardır ki, ancak bir hassas kalbin melâlinden akar.
-Ne iyi şey, demek yaprakları bile siyah görünen bu karanlık ve can sıkıntısı memleketin asıl baharı kış aylarında başlıyor.